Lachen met God… mag dat?
Eerst een kleine anekdote...
Eind jaren '80 was er eens een panelgesprek op de BRT televisie over de vraag of je mag lachen met de koning. Toen was dat nog de zalige Boudewijn, die nu zelfs bijna heilig is verklaard. In die tijd was dat best een gevoelig onderwerp. Geert Hoste had van het Paleis nog geen stilzwijgende toestemming en hij was bovendien nog een nobele onbekende. Het studiopubliek was ingedeeld in twee kampen tegenover elkaar; voor- en tegenstanders met argumenten over en weer.
Na een half uurtje debat vroeg eeuwige moderator Jan Van Rompaey aan beroepskomiek Urbanus waarom juist híj – de Grote Urbanus - bij de tegenstanders was gaan zitten. Het werd stil.
Eind jaren '80 was er eens een panelgesprek op de BRT televisie over de vraag of je mag lachen met de koning. Toen was dat nog de zalige Boudewijn, die nu zelfs bijna heilig is verklaard. In die tijd was dat best een gevoelig onderwerp. Geert Hoste had van het Paleis nog geen stilzwijgende toestemming en hij was bovendien nog een nobele onbekende. Het studiopubliek was ingedeeld in twee kampen tegenover elkaar; voor- en tegenstanders met argumenten over en weer.
Na een half uurtje debat vroeg eeuwige moderator Jan Van Rompaey aan beroepskomiek Urbanus waarom juist híj – de Grote Urbanus - bij de tegenstanders was gaan zitten. Het werd stil.
 |
| Urbanus |
Urbanus zei dat lachen met de koning zeker verboden moest worden omdat hij het verschrikkelijk vond als mensen dat deden.
Het werd nog stiller en hij voegde eraan toe:
Het werd nog stiller en hij voegde eraan toe:
"De vraag is alleen: hoe gaat ge dat kunnen vermijden?”
De hele studio – de beide kampen! - ontplofte in een gebulder, een lachsalvo zoals ik dat nog maar zelden op tv gezien had. En het bleef maar duren.
Van Rompaey slaagde er niet eens meer in het gesprek weer vlot te trekken. Terrorist Urbanus had het debat doen ontploffen... geen enkel argument had verder nog zin en het debat sleepte zich nog een half uur lang moeizaan voort tot het einde van de uitzending.
De hele studio – de beide kampen! - ontplofte in een gebulder, een lachsalvo zoals ik dat nog maar zelden op tv gezien had. En het bleef maar duren.
Van Rompaey slaagde er niet eens meer in het gesprek weer vlot te trekken. Terrorist Urbanus had het debat doen ontploffen... geen enkel argument had verder nog zin en het debat sleepte zich nog een half uur lang moeizaan voort tot het einde van de uitzending.
Stellen we de vraag nu nog eens opnieuw: mag je lachen met God? Of met Zijn Zoon? Of met Zijn profeten? Of met één van Zijn vele Sinten?
Ik ben een diep godgelovige mens. Ik zeg dus dat het niet mag. Absoluut verboden!
God verdient respect, eerbied en zelfs aanbidding!
Halleluja enzovoort… want niets of niemand is hoger dan… ‘God’, toch?
God verdient respect, eerbied en zelfs aanbidding!
Halleluja enzovoort… want niets of niemand is hoger dan… ‘God’, toch?
Desondanks heet deze weblog 'LACHEN MET GOD'… geen toeval omdat het beter is het erover te hebben dan te doen of er helemaal niets aan de hand zou zijn in ’s lands openbare communicatie.
Het is of de mainstream media de vraag liever wat uit de weg gaan wegens ‘te gevoelig’. Ergens moeten we het er toch eens over hebben. Hier bijvoorbeeld op deze kleine blog: ‘Lachen met God’, dus.
Bovendien - u had het natuurlijk al begrepen - is deze titel dubbelzinnig... er is God ‘uitlachen’ en er is ‘met God mee lachen’… dat kan allemaal ‘lachen met God’ betekenen, juist?
De kernvraag bij zoveel dubbelzinnigheid is dus eigenlijk of God wel meelacht?
Niet eenvoudig. Kom dáár maar eens achter!
Weet u... ik vind het akelig om te zeggen maar ik beschouw me als een ‘christen’, hoe zeer ik ook een hekel aan dat woord heb. ‘Christen’ is een vlag die duizenden ladingen kan dekken waar ik al of niet voor sta.
Maar goed: 'christen', dus.
Het gekke is; eigenlijk heb ik alles in huis – en niet in het minst mijn omgeving, ‘België’! - om een overtuigde agnost of atheïst te zijn… En het is geen reclame voor mijn geloof maar de gedachte dat er zo'n ‘Onzichtbaar Iemand’ buiten mezelf goeddeels mijn denken en handelen mee aan het bestemmen is… ik heb het er bijwijlen best nog wel eens moeilijk mee, geef ik toe.
Maar swat… ik ben dus aanhanger en ook volger van ‘Jezus Christus’, als u zo wil. Een ‘fan’, zou je kunnen zeggen…nog meer dan dat ik destijds fan was van Urbanus in zijn hoogdagen.
Gelukkig is Jezus nooit voor VTM gaan werken… enfin… dat denk ik toch. Bij de VRT is hij niet eens welkom.
Het woordje ‘Christus’ is het Latijnse woord voor ‘Gezalfde’ en het impliceert ‘door God Gezalfde’, een koning dus.
Urbanus had het in een liedje ook eens over iemand die door een bisschop ‘gezalfd’ werd en hij zong: ‘dië sukkelaar stond vol eczema’.
Ik ga dubbel als ik zoiets hoor.
De Urbanus van weleer maakte al eens de atheïst - mijn oude natuur - in mij wakker, vermoed ik. Tegenwoordig is het nog erger met hilarische figuren als Theo Maassen of Hans Teeuwen, twee agnosten of zelfs atheïsten (neem ik aan) waarvan ik een stille fan ben. Zij vinden Godgeloof voor sukkels en… ze hebben zondermeer gelijk!
Toch schrijf ik als 'Jezus-fan' dus en zoals gezegd: Christus betekent dus ‘Gezalfde Gods’ en dat is een ander woord voor koning.
Als je dus de vraag stelt “mag je lachen met Christus, de ‘Gezalfde Gods’?”, dan zeg je in goed Nederlands letterlijk niets anders dan… ‘mag je lachen met de koning’?
Welnu, het enig juiste ‘Bijbelse’ of ‘theologische’ antwoord op die vraag lijkt me het antwoord van Urbanus te zijn: ‘Neen, je mag niet lachen met Jezus Christus maar de vraag is hoe je dat gaat kunnen vermijden’.
En hier zijn we op het punt gekomen waarom ik aanhanger ben van die – toch ook – literair-Bijbelse figuur ‘Jezus’ of ‘Rabbi Yeshua’, voor de vrienden; voor wie het liever in het Hebreeuws horen.
Dit ene punt is het waarom ik – nochtans een would-be-atheïst met republikeinse inborst – toch ‘fan’ ben van 'Jezus als Koning’, nog meer dan dat ik fan kan zijn van die ontheiligende cabaretiers…
Dit ene punt is de kern van waarin en waarom ik 'toch' nog in Jezus wil geloven en ‘geloof’. Anders was iemand als ik allang afgehaakt!
En ik weet het best: de Bijbel staat vaak ter discussie. Hoe waarheidsgetrouw en historisch correct zijn die geschriften? Interessante vraag. Maar los van die vraag ben ik niettemin toch fan van de ‘Jezus’ ZOALS die daarin beschreven staat.
Laat ik het zo zeggen: ALS EN INDIEN de Bijbel geen zuiver geschrift zou zijn (wat ik niet denk, maar goed) en ALS EN INDIEN die Jezus daardoor niet 'de Messias’ zou zijn, wel... dan moet Hij maar opnieuw worden uitgevonden!
Als er geen God en geen Messias zou zijn, dan ben ik nog meer fan van de beschreven ‘Jezus’ want dan zou dat geschrift de meest geniale marketingstunt uit de menselijke geschiedenis zijn! Wie zoiets kan bedenken moet 100 jaar aan een stuk de Nobelprijs voor Literatuur krijgen en alle andere Nobelprijzen erbovenop!
Want neen, het gaat niet om 2000 jaar kerkgeschiedenis als ik zeg dat ik ‘christen’ ben en neen, het gaat me niet om wat kerkleiders zeggen en doen en neen, het gaat zelfs niet eens om de wetenschappelijke accuraatheid van deze of gene goddelijkheid of tekst? Het gaat eerst en vooral om de literatuur en haar inhoud: de verhalende tekst! Wat staat daar? Hoe staat die Jezus daarin geportretteerd, beschreven, omschreven?
Om kort te gaan: de ‘Koning’ (Nederlands), de ‘Messias’ (Hebreeuws), de ‘Kristos’ (Grieks) of de ‘Christus’ (Latijn) staat daar min noch meer beschreven als niets anders dan… een enorme karikatuur van Gods Almacht!
Dit doet mij ‘geloven’: dat hele verhaal over ‘Jezus’ leest als de beste cartoon die er ooit over de ‘Gods almacht’ is gemaakt! (Als marketingstunt kan dat tellen!)
Oh… natuurlijk staat er ook drama en passie en zelfs een vleugje romantiek in die Bijbel. Wat wil je… het boek pretendeert een verhaal over 'de liefde' te zijn en dat verhaal is – accuraat of niet – goed gekruid, natuurlijk.
Allemaal heel beklijvend misschien, maar dit is niet wat mij het meest daarin aantrekt. Daar ontgroei je ook aan met de tijd.
Die goddelijk getekende ‘Karikatuur van God' echter... dat is een feest voor de geest, die blijft het meest hangen. Maar het gekke is dat precies die karikatuur in de kerken en ook in de kerkgeschiedenis sterk onderbelicht bleef en nog blijft… zo onbevattelijk is dat hele verhaal!
In de Simpsons vroeg Homer zich af waarom God niet aan de mensen is komen vertellen wat penicilline is… hoeveel mensenlevens had dat kunnen niet kunnen redden?
Inderdaad… maar neen: in plaats daarvan kregen we dus ‘Jezus’… de tot op heden onbegrepen karikatuur van Gods almacht.
Leg zoiets maar eens uit.
Ook daarom deze weblog: 'Lachen met God'.
Immers, hoe langer je de Bijbel leest, hoe meer je erachter komt dat de 'God' die daarin wordt neergezet veel harder meelacht dan we zelf durven geloven.
Als het bijvoorbeeld waar is dat ‘Jezus’ God is – neem het eens even aan, al was het maar voor de lol – dan is ‘God’ Zich eigenlijk komen laten uitlachen, toch?
En zie je… dat is voor een mens haast niet te bevatten.
Immers… deze God moest dat niet doen, hé… niemand heeft het Hem gevraagd! Maar toch komt het hele verhaal precies daarop neer: Jezus… de karikatuur van Gods Almacht!
Laat dat niemand choqueren… de Bijbel zelf drukt het namelijk nog veel brutaler en radicaler uit dan ik dat hier doe met het woordje ‘karikatuur’. In de Bijbel staat dat ‘de Messias’ tot een ‘vloek’ is geworden en tot ‘zonde’. Hier zo’n tekstje: <<God heeft Hem die de zonde niet kende voor ons een gemaakt met de zonde, zodat wij door hem rechtvaardig voor God konden worden.>> -- 2 Korintiers 5:21
En nog zo’n tekstje: <<(…) Christus Jezus heeft ons vrijgekocht van deze vloek (de [onhoudbare] Wet) door voor ons te worden vervloekt, want er staat geschreven: ‘Vervloekt is ieder mens die aan een paal hangt.’ Galaten 3:13
‘Eén met de zonde’, ‘vervloekt’… het is nogal wat! Wat is een ‘koning’ die ‘één wordt met de zonde’ en die ‘vervloekt’ wordt anders dan een karikatuur van Gods Almacht?!
Erger nog dan een karikatuur: een karikatuur zal steeds onvolkomenheden uitvergroten. Hier wordt de (gepretendeerde) volkomenheid tot onvolkomenheid gereduceerd om uitvergroot te kunnen worden. Intentioneel is dat de brutaalste karikatuur ooit: blasfemie tot in het kwadraat! Het volmaakte wordt vervloekt! Welke cartoonist of cabaretier kan daar nog over gaan?
Het woord ‘vloek’ is best nog een stuk vuiler, vunziger, schunniger en verwerpelijker dan het woordje karikatuur, dat slechts een beetje met iemands gebreken de draak steekt. Karikatuur is ‘belachelijk maken’, ‘vervloekt worden’ echter, dat is… het laagste van het laagste, toch?
Of u dit wel of niet gelooft? Dat is een andere zaak: hier gaat het om wat er in dat ‘Heilige Geschrift’ wel of niet geschreven staat en zie: daar staat een ‘Messias’, een ‘Koning’ geportretteerd als veel erger dan ‘Gods Eigen Cartoon’… een Heilige Spotprent van jewelste… een ‘vloek’! Heilig boontje wordt vloek!
Vooral de beschreven confrontaties tussen Jezus en de geestelijken en gezagsdragers om hem heen – ‘Jezus en de religieuzen’ - die lezen als de meest sublieme stukjes cabaret… je zou het zo kunnen neerpoten in een goed Hollands theatertje!
Maar stel dan wel het collectief vastgeroeste, melige 'Jezusbeeld' in je hoofd een beetje bij. Doe de oefening maar eens en lees een stukje Evangelie. Geef die Jezus in je kop eens bewust een andere uitstraling, weg van je eigen voorstellingen. Gewoon een oefening. Geef Hem eens de looks, de feeling en de uitstraling van een soort Hans Teeuwen of van de Grote Urbanus uit de jaren '80. Iemand die rechttoe rechtaan ‘de waarheid’ spreekt… die werkt toch meestal op de lachspieren, niet?!
Onze bompa zei: zeg de waarheid en de mensen schieten in de lach. Zo simpel is het.
Zie dus die Jezus eens als iemand met de lichtvoetigheid van een vermakelijke Hollandse cabaretier: God of zot… of beter: God en zot! Een hilarische karikatuur in al zijn eenvoud. Je hebt van die rustige, beheerste mensen waarbij iedereen dubbel gaat als ze gewoon maar iets zeggen.
Maak er in je hoofd een kleine mise-en-scène van en je hebt cabaret van de zuiverste soort!
Ook nuttig: zie die Jezus ook eens ‘sociaal-historisch’. Denk daarbij vooral aan het resultaat van zijn ‘optreden’, destijds. Wat had die eigenaardige man te betekenen voor de verdere loop van de geschiedenis?
Deze rare zot (God?) zal het monotheïsme voor het eerst ooit buiten de eeuwenoude oevers van het Jodendom doen treden… met een enorme overstroming! In geen tijd zouden voor het eerst talloze niet-Joodse volken hun oude goden afzweren en plots ook monotheïstisch worden… voor deze rare ‘vervloekte’ zot (God?). Opmerkelijk toch?
Die ‘zot’ (God?) zal in de geschiedenis in talloze culturen een radicaal en definitief einde stellen aan de offercultus… gedaan met offeren voor God of voor goden!
Mmm… qua resultaat niet slecht voor ‘slechts’ een zot. Zou dat dan toch niet God kunnen zijn geweest? Gelet op het ‘resultaat’ is het alvast niet zo gek om dat minstens te vermoeden.
 |
| Cabaretier Hans Teeuwen |
Wat er ook van zij: het kan allemaal niet beledigender zijn dan dat wat het verhaal verhaalt: de Heilige Karikatuur Gods! God wordt tot een vloek! Is de Bijbel Zélf dan niet beledigender dan wat halve of hele ketters als Theo Maassen en Hans Teeuwen bij elkaar schimpen?
Is ‘de Heilige Schrift’ soms niet nog brutaler? Jezus is God? Nou… God wordt in dit verhaal wel tot een vloek, hé! Goeie genade… dat is nogal eens wat... alleen al het idee!
Actualiseer het ook eens. Stel je zo’n Bijbeltekst eens als een krantenkop voor:
‘God wordt godverdomme!’
Welke eindredacteur van een grote, ernstige krant zou zoiets toelaten, denkt u?
Niet gauw, vrees ik.
Maar de eindrecactie van de Bijbel liet het wel degelijk passeren: goed voor publicatie!
Voilà… en dat lezen wij dan vandaag voor in onze kerken – liefst met wat wierook eromheen om high van te worden - want ‘het staat geschreven’!
Misschien is de Bijbel – in het Nederlandse omroepbestel - meer iets voor de VARA dan voor de EO? Daar moet maar eens over nagedacht worden.
‘De Christus’ blijkt een zot (God?) te zijn die voor miljoenen de offercultus opdoekt, het offeren afschaft als cultuurverschijnsel. En de ‘christenen’… ze herdenken dat door brood en wijn te nuttigen: einde van de offercultus… enkel nog ‘genade’… maar zien ze zelf de impact daarvan? Ik vraag het me af. Hoe kan een offerfeest ooit gelijkwaardig zijn aan ‘Pasen’… het feest van de afschaffing van de offercultus? Want daar gaat het wel degelijk over en het geeft ook ‘vrijzinnigen’ reden genoeg om – al bekijk je het slechts sociologisch! – dat Paasfeest mee te vieren: de afschaffing van de offercultus … en daarmee de religies van de angstgoden! Dat geeft… ‘nieuw leven’, een zááálig Pasen, dank voor de boemen!
‘God wordt godverdomme!’
Welke eindredacteur van een grote, ernstige krant zou zoiets toelaten, denkt u?
Niet gauw, vrees ik.
Maar de eindrecactie van de Bijbel liet het wel degelijk passeren: goed voor publicatie!
Voilà… en dat lezen wij dan vandaag voor in onze kerken – liefst met wat wierook eromheen om high van te worden - want ‘het staat geschreven’!
Misschien is de Bijbel – in het Nederlandse omroepbestel - meer iets voor de VARA dan voor de EO? Daar moet maar eens over nagedacht worden.
‘De Christus’ blijkt een zot (God?) te zijn die voor miljoenen de offercultus opdoekt, het offeren afschaft als cultuurverschijnsel. En de ‘christenen’… ze herdenken dat door brood en wijn te nuttigen: einde van de offercultus… enkel nog ‘genade’… maar zien ze zelf de impact daarvan? Ik vraag het me af. Hoe kan een offerfeest ooit gelijkwaardig zijn aan ‘Pasen’… het feest van de afschaffing van de offercultus? Want daar gaat het wel degelijk over en het geeft ook ‘vrijzinnigen’ reden genoeg om – al bekijk je het slechts sociologisch! – dat Paasfeest mee te vieren: de afschaffing van de offercultus … en daarmee de religies van de angstgoden! Dat geeft… ‘nieuw leven’, een zááálig Pasen, dank voor de boemen!
Zien we de draagwijdte daarvan? Het betekent immers kort en goed het einde van alle religie!
Of dachten we religie (offeren aan verBEELDe goden, in de ruimste zin van het woord) te kunnen bestrijden door om ter luidst te schreeuwen dat ‘waarschijnlijk’ niet bestaat.. al is het ook niet te bewijzen!? Dat is pas naïef volksgeloof! Dan is het toch slimmer God te erkennen zonder eraan te moeten offeren: einde ‘religie’!
Denk hier eens over na: welke religie kan zonder offercultus? En de ‘eerste monotheïsten’, de Joden dus, hadden eerder al een verbod op de aanbidding van godsbeelden ingesteld.
Niet het maken van beelden maar het maken van ‘beelden ter aanbidding’ werd verboden. Een beeld ter aanbidding is niet hetzelfde als een karikatuur: dat is een beeld ter relativering, niet ter aanbidding… en daar ging het in het Oudtestamentische beeldenverbod dus nooit over!
Enfin en nog eens voor de duidelijkheid: wat is dan die ‘Joods-Christelijke’ visie? Hier staat ze voor je neus:
1 Geen aanbidding van beelden (Joods)
en
2. geen offers meer offeren aan God of goden, enkel geloof in Goddelijke genade (Christelijk). Laat liefde voor elkaar uw redelijke eredienst zijn!
Ziedaar de basisideeën van de ‘Joods-Christelijke’ cultuur.
Welnu… dan wil ik toch eens iets opmerken: een kerk die zoiets daadwerkelijk praktiseert, heeft meer weg van een vrijzinnig centrum dan van een tempel: “Leve God en Zijn Blijde Boodschap want Hij heeft voor ons de religie afgeschaft! Halleluja! Dat IS de Blijde Boodschap!“
Enfin en nog eens voor de duidelijkheid: wat is dan die ‘Joods-Christelijke’ visie? Hier staat ze voor je neus:
1 Geen aanbidding van beelden (Joods)
en
2. geen offers meer offeren aan God of goden, enkel geloof in Goddelijke genade (Christelijk). Laat liefde voor elkaar uw redelijke eredienst zijn!
Ziedaar de basisideeën van de ‘Joods-Christelijke’ cultuur.
Welnu… dan wil ik toch eens iets opmerken: een kerk die zoiets daadwerkelijk praktiseert, heeft meer weg van een vrijzinnig centrum dan van een tempel: “Leve God en Zijn Blijde Boodschap want Hij heeft voor ons de religie afgeschaft! Halleluja! Dat IS de Blijde Boodschap!“
Eén opdracht die ons rest: hebt elkander lief… de liefde is de hele Wet maar de wetten zijn er voor de mensen en niet de mensen voor de wetten. En dat staat dan allemaal in die ‘Heilige Schrift’!
Lachen met God… mag het?
 |
| cabaretier Theo Maassen |
Wie de oefening doet zal al gauw merken dat dat portret van zo’n lichtvoetige ‘Jezus’ in niets beledigender is dan het bidprentje dat we van de man doorgaans te zien krijgen.
Of - nu we toch aan het oefenen zijn - probeer Jezus eens als droge cabaretier. Het hoeft niet noodzakelijk beledigender te zijn dan wat de verhalen naar inhoud over de man vertellen. Hij werd soms zelfs verdacht dronken te zijn, volgens de Bijbel.
Een droge cabaretier… hoe moet je Jezus dan zien? Misschien is Herman Finkers in de rol van Jezus een goede oefenig? Stel je voor! Wat hebben ze daar gelachen bij die voetwassing!
Ontheiliging? Karikatuur? Vloek?
Of - nu we toch aan het oefenen zijn - probeer Jezus eens als droge cabaretier. Het hoeft niet noodzakelijk beledigender te zijn dan wat de verhalen naar inhoud over de man vertellen. Hij werd soms zelfs verdacht dronken te zijn, volgens de Bijbel.
Een droge cabaretier… hoe moet je Jezus dan zien? Misschien is Herman Finkers in de rol van Jezus een goede oefenig? Stel je voor! Wat hebben ze daar gelachen bij die voetwassing!
Ontheiliging? Karikatuur? Vloek?
 |
| cabaretier Herman Finkers |
Hieronder volgt een Bijbels stukje 'cabaret'… ik moet steeds aan kamagurka denken als ik het lees.
U weet het of niet maar Kamagurka verklaarde dat hij Allah (Arabisch voor ‘God’) en/of zijn Profeet niet langer zou tekenen omdat hij twee kinderen heeft en dus aan zijn eigen veiligheid moet denken.
Alle begrip, natuurlijk... alle begrip!
Maar toch is ook dat een beeld waaraan een mens wat moet wennen: Kamagurka als brave, voorzichtige en verantwoordelijke huisvader... twee kinderen…
Maar geen verwijt hoor: hoe zou ik als de wat muffe christelijke huisvader die ik slechts ben, hém hierin niet kunnen begrijpen?
Ik heb ook twee kinderen en ben zeker niet dapperder dan Kamagurka, dus nog eens... alle begrip!
Dat betekent niet dat ik niet los kom van de vraag: is dit nu het resultaat van de multicultuur waarvoor toch ook Kamagurka al die jaren stond? Kleine vergissing?
Heeft die multicultuur dus geleid tot… de onvermijdelijke dood van een cartoonist?
Want huisvader of geen huisvader, begrip of geen begrip… een cartoonist kan ik Kamagurka niet langer meer noemen.
U weet het of niet maar Kamagurka verklaarde dat hij Allah (Arabisch voor ‘God’) en/of zijn Profeet niet langer zou tekenen omdat hij twee kinderen heeft en dus aan zijn eigen veiligheid moet denken.
Alle begrip, natuurlijk... alle begrip!
Maar toch is ook dat een beeld waaraan een mens wat moet wennen: Kamagurka als brave, voorzichtige en verantwoordelijke huisvader... twee kinderen…
Maar geen verwijt hoor: hoe zou ik als de wat muffe christelijke huisvader die ik slechts ben, hém hierin niet kunnen begrijpen?
Ik heb ook twee kinderen en ben zeker niet dapperder dan Kamagurka, dus nog eens... alle begrip!
Dat betekent niet dat ik niet los kom van de vraag: is dit nu het resultaat van de multicultuur waarvoor toch ook Kamagurka al die jaren stond? Kleine vergissing?
Heeft die multicultuur dus geleid tot… de onvermijdelijke dood van een cartoonist?
Want huisvader of geen huisvader, begrip of geen begrip… een cartoonist kan ik Kamagurka niet langer meer noemen.
Is dit dan een blijk van het failliet van de multicultuur waarover Angela Merkel het laatst had?
En ik herhaal: ook ik ben maar een bange huisvader met twee kinderen... maar sorry: ik ben géén cartoonist.
Jaja… Die Bijbelse ‘God’… dat moet een slap godje zijn, toch? Om van z’n fans nog maar te zwijgen! (Als protestant heb ik het liever niet over bisschoppen)
En zo kwam ik dus bij het stukje Bijbeltekst hieronder. Ik probeerde me Jezus voor te stellen met de sfeer, de looks en uitstraling van… pakweg een Hans Teeuwen of zo. Het volk luistert en lacht als hij spreekt. Hij is heelwat van Zijn Joodse volksgenoten geliefd en bewonderd om zijn rake inzichten die vaak ook op de lachspieren werken. Hij staat daar voortdurend als (mogelijke)‘koning’, als (mogelijke) ‘Messias’ en wordt er ook voortdurend op aangesproken. Maar niet altijd even gunstig, zoals blijkt.
Zie hoe deze ‘Rabbi Yeshua’ of ‘Jezus’ dat ‘Koningschap’ verdedigt als het – intellectueel misschien zelfs best begrijpelijk? - wordt bedreigd en in vraag gesteld:
En ik herhaal: ook ik ben maar een bange huisvader met twee kinderen... maar sorry: ik ben géén cartoonist.
Een cartoonist moet ontmaskeren; hij mag niets maskeren... en zo is er voor mij toch een sluier over Kamagurka’s hele oeuvre komen hangen. Pijnlijk… niet minder voor hem, neem ik aan.
Hij moet nu verder als ‘gewone tekenaar’, de cartoonist is gestorven van angst en uitputting door… de dreiging om een angstgod?
Erger nog: er is nooit een cartoonist, een karikaturist geweest… want hij heeft kennelijk al die jaren enkel met goden gelachen die hem de andere wang aanboden, juist?
Ik wil niemand broodroven… dat doen de feiten. Ik wil niemand stenigen of doen ontploffen… dat doen anderen wel.
Hij moet nu verder als ‘gewone tekenaar’, de cartoonist is gestorven van angst en uitputting door… de dreiging om een angstgod?
Erger nog: er is nooit een cartoonist, een karikaturist geweest… want hij heeft kennelijk al die jaren enkel met goden gelachen die hem de andere wang aanboden, juist?
Ik wil niemand broodroven… dat doen de feiten. Ik wil niemand stenigen of doen ontploffen… dat doen anderen wel.
Als christen vraag je niet om een Kamagurka… maar nog minder om een KamaBoerka.
Jammer… want ik heb als christelijke Humo-lezer decennia gelachen en geslikt met de botte brutaliteiten van Kamagurka’s humor. Zijn humor was bijwijlen als vloeken in de kerk, bijna even hard, even bot en even brutaal als Gods Eigen Bijbelse karikatuur: de bespottelijke, hilarische koning met de doornenkroon, alias ‘de Almachtige’… al die jaren niet eens in staat gebleken om een Vlaamse cartoonist aan banden te leggen. Andere goden doen dat kennelijk stukken efficiënter…
Jammer… want ik heb als christelijke Humo-lezer decennia gelachen en geslikt met de botte brutaliteiten van Kamagurka’s humor. Zijn humor was bijwijlen als vloeken in de kerk, bijna even hard, even bot en even brutaal als Gods Eigen Bijbelse karikatuur: de bespottelijke, hilarische koning met de doornenkroon, alias ‘de Almachtige’… al die jaren niet eens in staat gebleken om een Vlaamse cartoonist aan banden te leggen. Andere goden doen dat kennelijk stukken efficiënter…
Jaja… Die Bijbelse ‘God’… dat moet een slap godje zijn, toch? Om van z’n fans nog maar te zwijgen! (Als protestant heb ik het liever niet over bisschoppen)
En zo kwam ik dus bij het stukje Bijbeltekst hieronder. Ik probeerde me Jezus voor te stellen met de sfeer, de looks en uitstraling van… pakweg een Hans Teeuwen of zo. Het volk luistert en lacht als hij spreekt. Hij is heelwat van Zijn Joodse volksgenoten geliefd en bewonderd om zijn rake inzichten die vaak ook op de lachspieren werken. Hij staat daar voortdurend als (mogelijke)‘koning’, als (mogelijke) ‘Messias’ en wordt er ook voortdurend op aangesproken. Maar niet altijd even gunstig, zoals blijkt.
Zie hoe deze ‘Rabbi Yeshua’ of ‘Jezus’ dat ‘Koningschap’ verdedigt als het – intellectueel misschien zelfs best begrijpelijk? - wordt bedreigd en in vraag gesteld:
31 Toen de Joden (Zijn Eigen volk, toen nog zowat de enige monotheïsten, nvdr) om hem heen weer stenen opraapten omdat ze hem wilden stenigen, 32 zei Jezus: ‘Ik heb door de Vader veel goeds voor u gedaan; waarom wilt u me stenigen?’ 33 ‘Voor een goede daad zullen we u niet stenigen,’ antwoordden ze, ‘maar wel voor godslastering: u bent een mens, maar u beweert dat u God bent!’ 34 Jezus zei: ‘Staat er in uw wet niet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘U bent goden’”? 35 De Schrift blijft altijd van kracht; als mensen tot wie God spreekt goden genoemd worden, 36 hoe kunt u mij, door de Vader geheiligd en naar de wereld gezonden (o.m. op grond van die tekst! nvdr.), dan beschuldigen van godslastering wanneer ik zeg dat ik Gods Zoon* ben 37 Als wat ik doe niet van mijn Vader komt, geloof me dan niet, 38 maar als dat wel het geval is en u gelooft me toch niet, geloof dan tenminste wat ik doe. Dan zult u begrijpen dat de Vader in mij is en dat ik in de Vader ben.’ 39 En weer wilden ze hem grijpen, maar hij ontsnapte. Joh 10: 31-42 * Noot: de term ‘Gods Zoon’ was niet beledigend in de joodse cultuur. |
Hij ontsnapte… voorlopig nog. Maar belangrijker: hier verdedigt een koning zijn titel die hij zal (laten) reduceren tot karikatuur van alles wat vorstelijke macht (zelfs almacht!) maar kan zijn! Dat koningschap moet worden ‘vervloekt’… en dat ziet Hij dan als ‘Zijn Ultieme Missie’ in deze prettige wereld… karikatuur genoeg zo?
In Zijn verdediging tegenover hen gaat hij overigens niet verder dan te zeggen dat hij niets verkeerd doet en dat Hij hen niet verplicht in Hem te geloven… waar jagen ze zich dan over op?
Hij zegt dat 1. allen door God ‘goden’ worden genoemd en 2. dat Hij niets doet dat tegen ‘God’ (de Mozaïsche Wet) ingaat.
Ik vraag niet van een cartoonist of een cabaretier dat hij of zij zich als Messias gedraagt. Theo Van Gogh is een artiest en geen messias… maar hij blijft voor eeuwig de artiest die hij was.
Dit is mijn gebed: Ik bid en ik hoop dat de cartoonist en de cabaretier in vrijheid blijven wat ze zijn. Die vrijheid is de grootste zegen die Europa of ‘het Westen’ voorlopig nog rijk is. Wij zijn de vloek en de vervloeking vér voorbij… welke goden maken daarmee nog indruk? Kennelijk zijn die er nog…
En ik hoor het vele ‘christenen’ tegenwerpen: als ‘christen’ (dit rare woord staat gelukkig niet in de Bijbel) mag je van de Bijbel toch niet lachen met de ‘Heilige Geest’?!
Wel… heilig betekent iets als ‘onaanraakbaar’ in het Nederlands. De ‘onaanraakbare Geest naar waarheid’, zou je kunnen zeggen.
‘Die Geest getuigt van de Waarheid’, zegt de Bijbel. Die Geest getuigt van Christus Jezus, de Koning die vervloekt werd… om ons en ‘onze vrijheid’… zo zondig als we zijn! Dat moet ‘onaanraakbaar’ blijven. Daar mag niet aan geraakt worden.
DAARVAN getuigt die Heilige Geest.
Het beeld is helder en simpel: die ‘Koning’ (christus) heeft Zijn Koningschap gereduceerd tot een karikatuur van Gods Almacht: de Almachtige met de doornenkroon. U kent het verhaal. Dit is wat er staat: fiets er niet omheen!
Wie dus ‘lacht met de Heilige Geest’ gaat in tegen de karikatuur van Gods Almacht, de ‘Geest naar Waarheid’ die – alle bedreiging van alle goden ten spijt! – onaanraakbaar blijft en moet blijven.
Wie zijn het dan die ‘lachen met de Heilige geest’? Dat zijn toch zij die de angstgoden verkondigen en hun naasten daarmee willen vervloeken, juist?
Mag je lachen met God?
Absoluut niet, maar de vraag is: hoe ga je dat kunnen vermijden… als God Zichzelf tot karikatuur verheft?!
Er blijft ons geen andere keuze dan de Grote Cartoonist en zijn Vorstelijke Karikatuur te aanvaarden… onaanraakbaar als die is voor de goden der verdoemenis.
Wie anders beweert dreigt de verdoemenis in te gaan want die lacht ‘met de Heilige Geest’!
Die ‘Heilige Karikatuur’ verwerpen… dat is de enige ‘zonde’ waarvan de Bijbel zegt dat ze niet te vergeven valt.
Inderdaad onvergeeflijk.
Driewerf halleluja voor ‘Theo’!
Lachen met God… mag het?
Wie anders beweert dreigt de verdoemenis in te gaan want die lacht ‘met de Heilige Geest’!
Die ‘Heilige Karikatuur’ verwerpen… dat is de enige ‘zonde’ waarvan de Bijbel zegt dat ze niet te vergeven valt.
Inderdaad onvergeeflijk.
Driewerf halleluja voor ‘Theo’!
Lachen met God… mag het?
